అభిప్రాయానికి అక్షరాన్ని అద్దుతూ, భావాన్ని భాషతో దిద్దుతూ..
హ్యూస్టన్ పై హార్వే చాచిన కోరలు
గాలీ వానల ఉధృత హోరులు
గోదారులుగా మారిన రాదారులు
సాయానికై ఎందరో అర్రులు
అందించిన మరెందరో వీరులు
ఐనా, రాబందుల్లా కొందరు చోరులు
ఆందోళనలో నగర పౌరులు!
ఎండిన గ్యాసు బోరులు
వాహనదారులంతా బేజారులు
బంకుల్లో బారులు తీరిన కారులు
ఇబ్బందుల్లో ఇంకెన్నో ఊరులు!
ప్రకృతికెందుకో మనపై అంత గుర్రులు
శ్రుతిమించామనేమో, ఆ చిర్రు బుర్రులు!
If you find reading Telugu difficult, listen to my audio right here.
పులంటే భయం
తొండంటే జుగుప్స
పామంటే వణుకు
తోడేలంటే బెదురు
ముంగీసంటే కంగారు
ఒంటెఅంటే వాసన
గాడిదంటే చులకన
కానీ..
వాటిని కలిశాక
ఒళ్లో ఆడించాక
తలపై తడిమాక
మెడపై నిమిరాక
ఆపై ముద్దాడాక
ఇంకేముంది..
జంతుప్రేమంటే ఇదికాక!
అలా సరదాగా గడిపాక
అటుపై ఇంటికి వచ్చాక
ఆ రాత్రి..
ఎందుకో నా కళ్ళల్లో పదేపదే మెదలు
పులిపిల్ల మొఖంలో ఏదో దిగులు
మనసులో మొదలైన చిన్న గుబులు
అనుమానంతో ఓసారి చేశాను గూగులు
జంతుశాలలన్నీ మహా పెద్ద స్కాములు!
పరిరక్షణ పేరుతో
క్రమశిక్షణ సాకుతో
స్వేచ్ఛను హరించే
నిర్దయతో బంధించే
మనుషులంటే.. మహా కోపం
మనమే వాటిపాలిట శాపం!
ఇంత చిన్న బోనులో అంత పెద్ద పులా?
అదీ జీవితాంతం! ఎలా?
మనిషా.. పులా? ఎవరు మృగం?
If you find reading Telugu difficult, listen to my audio right here.
కష్టనష్టాలకోర్చి సంపాదించుకున్న కంప్యూటర్ ఉద్యోగాలూ
ఆ సంపాదననే నమ్ముకుని బోలెడంత అప్పుచేసి కొన్న ఇల్లూ
పిల్లవాడి భవిష్యత్తుకై కన్న కలలూ, పెంచుకున్న ఆశలూ
చుట్టూ చెంతగా, అండగా ఉన్న స్నేహితులూ
ఇక్కడే స్థిరపడొచ్చని ఒక్కొక్కరుగా వచ్చి దగ్గరైన బంధువులూ
వాళ్ళతో తరచుగా జరిపే విహారాలూ, వినోదాలూ..
ఒక్కసారిగా.. “మీవి కాదం”టే.. “మీరు వద్దు, పో పొమ్మం”టే
ఎంత కష్టం, ఎంత నష్టం?
ఉద్యోగాలు లాగేసుకుంటున్నారంటూ, ఆస్తులు కూడబెట్టుకుంటున్నారంటూ
తమ సంస్కృతిలో కలవట్లేదంటూ, మీ వేషభాషలు వదలట్లేదంటూ
కల్లబొల్లి మాటలతో, సాధ్యంకాని వాగ్దానాలతో
కొందర్ని మభ్యపెట్టి, మరెందర్నో భయపెట్టి
నిద్రపోతున్న ప్రాంతీయతత్వాన్ని మేల్కొలిపి, రెచ్చగొట్టి
అందలమెక్కి, అధికార మదంతో, అదే పనిగా వేధిస్తూ..
“మీరు వలసదారులు, తిరిగి పొండం”టుంటే,
ఎంత కష్టం, ఎంత నష్టం?
నాడు ఆంధ్ర రాష్ట్రం.. నేడు పడమర దేశం.. ఏముంది పెద్ద భేదం?
నా దేశంలో, నాది అనుకున్న భాగ్య నగరంలో, అవన్నీ సహించిన నాకు..
నాది కాని ఈ దేశపు పరాయి పొగరుమోతుల పాలనలో, ఇవన్నీ భరించడం.. ఏమంత కష్టం?
నిరంతర వైషమ్యాలతో నుండగా జనులెల్ల
కాదా వసుధైక కుటుంబం ఓ కల్ల!
If you find reading Telugu difficult, listen to my audio right here.
A few years ago, I was attending one of the Yoga courses during which a philosophical question was asked: “Who are you?”. Well, no matter what I or anyone said, the answers turned out to be incomplete, if not wrong.
Perhaps, simplest of the questions have the most complex answers. One of my answers(yes, I gave many) was “I am myself, and what I am to others.”.
Now, as I turn 40, I ask myself, “Who am I?”.
I am myself. Keep trying to love what I do and do what I love.
It’s forty. Hopefully forty more, to become better “I”.
ప్రేయసీ ప్రియులు. కాఫీ షాపు. చేతుల్లో చేతులు. కళ్ళల్లో కళ్ళు.
“రవీ.. నీకు అన్నిటికంటే ఏది ఇష్టం?”
“కల్లు..”
“ఛీ.. తాగుతావా?”
“ఆ కల్లు కాదు.. నీ కల్లు”
“ఓహో”
“మరి.. నీకేమంటే ఇష్టం?”
“కలలు..”
“ఏం.. కంటావా?”
“అవి కాదు.. కలలు, arts”
“ఆహా”
‘దొందూ దొందేరా కొందప్పా’.. అనుకున్నాడు అటుగా వెళ్తున్న ఓ తెలుగు పంతులు.
*****
తల్లిదండ్రులు. పిల్లల్ని కొత్తగా ‘మనబడి’లో చేర్చారు.
“hi, కల్యాన్!”
“hey, కిరన్!”
“మీ వాన్ని కూడా ఇక్కడ join చేసారా?”
“’మనబల్లో’ join చేస్తే తెలుగు బాగా వస్తుందని, వాల్లూ వీల్లూ చెప్తే..”
‘పిల్లలు కాదు.. మీరు చేరాలి ముందు’, టీచర్ గారి స్వగతం.
*****
పిల్లలు. అదే పనిగా వాదించుకుంటున్నారు.
“నువ్వే wrong..”
“కాదు.. నువ్వే wrong..”
ఇంతలో అటుగా వచ్చిన నాన్న.. “ఏంట్రా గొడవ?”
మొదటివాడు, “నువ్వు చెప్పు డాడీ.. house కి plural ఏంటి?”
“houses..”
“ఉహు.. తెలుగులో చెప్పు”
ఇంతలో రెండోవాడు.. “నేను చెప్తాను డాడీ, ‘ఇల్లు’”
వీడూరుకోడుగా, “కాదు, నువ్వు wrong, అది.. ‘ఇల్లు’”
ఇద్దర్నీ ఆపమన్న నాన్న.. “మీ ఇద్దరూ wrong.. అది.. ‘ఇల్లులు’”
*****
“ళ” – మన భాషకు ఎంతో ప్రత్యేకం.
ప్రత్యేకహోదా ఎలాగూ రాదు, కనీసం ప్రత్యేకతనైనా కాపాడుకుందాం!
సగం మూసిన కిటికీ తెరల నుంచి బారెడు పొద్దెక్కిన సూరీడు నిద్దర లేపుతుంటే,
“బద్ధకం కూడా ఇంత హాయిగా ఉంటుందా?” అరుదుగా తప్ప ఇలాంటి అవకాశం రాని నేను,
‘పక్కపై ఇంకాసేపు దొర్లితే తప్పేంట’నుకుంటున్నపుడు,
దిండుపై రాలిన జుట్టు రాబోయే దశాబ్దిని గుర్తు చేయగా,
తాపత్రయ పడే అర్ధాంగి తయారుచేసిన ఉల్లిపాయ గుజ్జుతో కాబోయే అరగుండుని కప్పేసి,
‘తలపై ఉండనిది ముఖంమీద మాత్రం ఎందుక’ని, కసితో క్షవరించి, ఆపై తలంటి,
‘నువ్వు.. నువ్వు.. నువ్వే.. నువ్వు..’ లాంటి మైమరపించే పాటలు వింటూ,
ముద్దపప్పూ ఆవకాయ గోంగూర నోరూరించగా వాటినీ అంతే ఇష్టంగా తింటూ,
ఎప్పుడూ ముక్తసరిగా మూడు ముక్కలు మాత్రమే మాట్లాడే అలవాటుని కాదని,
ఏకంగా రెండు గంటలు తనివి తీరా తల్లిదండ్రులతో స్కైపించి,
వాట్సాపు వాడకంలో వారెంత వెనకబడ్డారో గ్రహించి, అదెలా వాడాలో వివరించి ముగించే సరికి,
ఖాళీగా ఉన్న టీవీ.. “మరి నా సంగతో?” అని నన్ను దీనంగా అడగ్గా,
ఎన్నాళ్ళనుంచో చూద్దామనుకున్న ‘ఓపెన్ హార్ట్ విత్ ఆర్కే’లు గుర్తుకు వచ్చి,
వాటిని ఒక్కొక్కటిగా చూస్తున్నప్పుడు,
‘అనుభవం నేర్పే పాఠం, విజయం వెనుక పోరాటం, కుటుంబంకోసం పడే ఆరాటం’
దాదాపు అందరి జీవితాల్లోనూ అగుపిస్తుండగా,
దాదాపు నాలుగు గంటల నుంచీ కళ్ళార్పకుండా చూస్తున్నానని, ఫోనులో వచ్చిన ఓ మెసేజ్ తట్టి చెప్పగా,
రేపటి ‘ఫాదర్స్ డే’ ని ఇవ్వాళే జరుపుకుందామని పిలిచిన స్నేహితులతో సరదాగా కాసేపు గడిపిన నాకు..
భార్యాపిల్లలు ఊళ్ళో లేని లోటుని పూరించి, మరిపించిన ఈ రోజు..
భలే మంచి రోజు!
తీపి, పులుపు, ఉప్పు, కారం, చేదు, వగరు – ఉగాది
ప్రేమ, సరసం, నమ్మకం, చురక, తగువు, అలక – కాపురం
ఆరోహణం, విరోధం, విరామం, ఊడిగం, విరమణం, అవరోహణం – ఉద్యోగం
సంతోషం, ఉల్లాసం, సుఖం, కోపం, దుఖం, కష్టం – జీవితం
అన్నీ సమపాళ్ళల్లో తీసుకున్నప్పుడు, ప్రతిదీ పండుగే, ప్రతిరోజూ ఉగాదే!
పదో ఏడు. పిల్లాడు పెద్దాడయ్యే ఈడు.
బాల్యానికి దూరమౌతూ కౌమారానికి చేరువౌతుంటే..
అమాయకత్వమే తప్ప మరేదీ తెలీక, పరిచయంలేని మరో ప్రపంచం వైపు పరుగుపెడుతుంటే..
ఓ తండ్రి ఇచ్చే సూచన, దీవెన, బహుమానం.. అభిరామ దశకం.
పెద్దలని గౌరవించు.. పద్ధతులని పాటించు!
అల్పులని ఆదరించు.. తప్పులని మన్నించు!
ఉన్నదాన్ని అనుభవించు.. లేనిదాన్ని విస్మరించు!
ప్రతిభని గుర్తించు.. ఈర్ష్యని త్యజించు!
పరిసరాలని గమనించు.. కీడెంచి మేలెంచు!
మనసుని మందలించు.. బుధ్ధిని బుజ్జగించు!
నిరంతరం శ్రమించు.. లక్ష్యాన్ని సాధించు!
కష్టాన్ని అధిగమించు.. సంతోషాన్ని పంచు!
ప్రకృతిని ప్రేమించు.. జీవకోటిని రక్షించు!
పదోఏటిని స్వాగతించు.. పదిరెట్లు జీవించు!
wife, women, marriage
jokes are on rampage
creativity at its height
sensitivity dark as night
back then, there were only a few
but now, in every whatsapp I knew
you having fun? of course
she having fun? check once
worried your golden period ended as bachelor?
remember she is younger, it ended for her sooner
marriage is a unique game, surprisingly
either both win or both lose, eventually
*************
“before marriage, I had life
after marriage, I have wife”
seriously??
not sure if others underrate theirs
or the specialty is all yours
ever since you came into my life
it is filled with even more life
happy or sad, laughed or cried
good or bad, succeeded or failed
we always did it together, for 12 years
wishing us many more and wishing you..
మొదటి సారి మహా సముద్రయానం చేసిన నాకు, అదో పెద్ద వింత
విశ్వమంటే తెలీని నాకు, బహుశా సముద్రమే విశ్వమంత
అన్ని వైపులా నీరే కనపడుతుంటే, ఆదీ అంతమూ లేదేమో అన్నంత
సుదూరానికి చూస్తుంటే, ఆకాశపుటంచుల్ని తాకుతున్నంత
ముందుకేమో చేరుకోలేనంత, వెనక్కేమో తిరిగి వెళ్ళలేనంత
గంట కునుకు తర్వాత లేచి చూసినా, ఒక అంగుళమైనా కదలనంత
ఎంత దిగినా, లోతెంతో తెలియనంత
భూమి అంటే నీరేనేమో, నేల కాదేమో అన్నంత
సుడులు తిరిగే నీటిని చూస్తే, ఓ ప్రళయ మంత
ఊయలలూగే అలలను చూస్తే, మనసంతా ఓ పులకింత
ఎప్పుడూ నేలపై ఉండే నాకు, గోళాంతర వాసమే ఇదంతా
నేల చాలని మనకు, నీరు కాదా మరో చెంత
ఇంతటి విశాల సముద్రమ్ముందు, అసలు నువ్వెంత నేనెంత
నీదీ నాదని పంచుకోవాలనుకునే అల్పులమే కదా మనమంతా!
Naa Antharangam! 